بررسی بکارگیری راهبرد های یادگیری زبان: نقش هوش چندگانه، سبک یادگیری و مهارت زبانی

طی چند دهه اخیر، بسیاری از محققان زبان دوم توجه خود را به نقش مهمی که راهبرد های یادگیری زبان در فرایند یادگیری زبان آموزان ایفا می کند، معطوف کرده اند. این گرایش فزاینده به راهبرد های یادگیری زبان سبب شده است تا این محققان عواملی را که بر کارایی این راهکارها تاثیر می گذارند نیز در مرکز توجه خویش قرار دهند. با در نظر گرفتن این موضوع، مطالعه حاضر چهار هدف اصلی را در بر دارد: 1) بررسی احتمال وجود رابطه بین راهبرد های یادگیری زبان، از یک سو، و مهارت زبانی و هوش چندگانه، از سوی دیگر، 2) بررسی احتمال وجود رابطه بین هر یک از زیر سازه های راهبرد های یادگیری زبان و زیر سازه های هوش چندگانه، 3) بررسی این مطلب که آیا هوش چند گانه، مهارت زبانی، و جنسیت در بکارگیری راهبرد های یادگیری زبان آموزان دخیل هستند، و 4) کشف احتمال وجود رابطه بین راهبرد های یادگیری زبان آموزان و سبک یادگیری آنها و نیز تعیین سبک یادگیری که در بکارگیری راهبردها بهتر عمل می کند. بدین منظور، 90 دانشجوی زبان انگلیسی در مقطع لیسانس از سه دانشگاه شهرکرد، سمنان و پیام نور شاهرود در این مطالعه شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده ها، 1) سیاهه راهبرد های یادگیری زبان (1990) جهت تعیین راهبردهای یادگیری زبان آموزان، 2) مقیاس سنجش تکاملی هوش چندگانه (1996) جهت تعیین هوش چندگانه آنها، 3) پرسشنامه سبک یادگیری (2001) جهت تعیین سبک یادگیری آنها، و 4) آزمون تعیین سطح آکسفورد (2005) جهت ارزیابی مهارت زبانی آنها به کار گرفته شده اند. . نتیجه حاصله از طریق ضریب همبستگی پیرسون وجود ارتباط مثبت معناداری را بین راهبرد های یادگیری زبان آموزان وهوش چند گانه آنها نشان داد در حالیکه هیچ رابطه معناداری بین راهبردهای یادگیری و مهارت زبانی آنها یافت نشد. همچنین، همبستگیهای معناداری بین برخی زیرسازه های راهبردهای یادگیری زبان آموزان و برخی زیرسازه های هوش چند گانه یافت شد. علاوه بر این، نتیجه تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که هوش چند گانه زبان آموزان به تنهایی در بکارگیری راهبردهای یادگیری آنها دخیل می باشد در حالیکه مهارت زبانی و جنسیت آنها هیچ تاثیر معناداری را نشان ندادند. .همچنین، تحلیل ضریب همبستگی پیرسون رابطه معناداری را بین راهبردهای یادگیری زبان آموزان و سبک های یادگیری جزءنگر/کلی نگر و عمل گرا/اندیشه-محور نشان دادند. علاوه بر این، نتیجه آزمون تی وجود تفاوتهای معناداری را میان زبان آموزان جزءنگر/کلی نگر و نیز عمل گرا/اندیشه-محور نشان داد. یافته های این تحقیق می تواند دستاوردهایی را برای فراگیران، مدرسان، وبرنامه سازان آموزشی زبان دوم فراهم آورد.